ออสการ์ ไวลด์ เคยกล่าวไว้ว่า หากคุณรู้ว่าคุณอยากจะเป็นอะไร คุณจะกลายเป็นสิ่งนั้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และนั่นคือบทลงโทษของคุณ คำกล่าวนี้มีความจริงลึกซึ้งซ่อนอยู่ เรามักติดกับดักของการนิยามตัวเองด้วยป้ายกำกับ ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่ง ความสำเร็จ หรือบทบาท จนรู้สึกถูกจำกัด แต่ชีวิตนั้นมีพลวัตมากกว่าตำแหน่งหรือตัวตนเดียว เราไม่ได้เป็นเพียงแค่คำนาม สิ่งที่ตายตัวและไม่เปลี่ยนแปลง แต่เราเป็นคำกริยา มีการพัฒนา เติบโต และก้าวไปข้างหน้าอยู่เสมอ ผมไม่ได้เป็นแค่ “นักแสดง” หรือ “นักเขียน” แต่ผมเป็นคนที่แสดง เป็นคนที่เขียน เป็นคนที่ลงมือทำ และความงดงามของสิ่งนี้คือ ผมไม่เคยรู้เลยว่าผมจะทำอะไรต่อไป มีอิสระอยู่ในความไม่แน่นอนนั้น
การมองว่าตัวเองเป็นคำนามเปรียบเสมือนการติดคุก เมื่อคุณนิยามตัวเองอย่างเข้มงวดเกินไป ไม่ว่าจะด้วยอาชีพ ความสำเร็จ หรือบทบาทที่คนอื่นมอบให้ คุณจะเริ่มรู้สึกติดกับดัก เป็นเรื่องยากที่จะมองข้ามตัวตนอันคับแคบนั้น ที่จะตระหนักว่าคุณสามารถทำอะไรได้มากกว่านั้น คุณอาจคิดว่า “ฉันเป็นแค่ครู” หรือ “ฉันเป็นแค่พ่อแม่” หรือ “ฉันเป็นแค่นั่นแค่นี่” แต่นั่นไม่ใช่ภาพรวมทั้งหมด คุณคือคนที่สอน คนที่เลี้ยงดู คนที่สร้างสรรค์ คนที่เรียนรู้ และคุณยังสามารถเป็นอย่างอื่นได้อีกมากมาย การจำกัดความตัวเองอย่างเข้มงวดเกินไป ทำให้มีพื้นที่น้อยสำหรับการเติบโต การเปลี่ยนแปลง และการค้นพบตัวตนที่หลากหลายของคุณ
ชีวิตควรจะเป็นดั่งสายน้ำ คุณควรจะออกสำรวจ ลองสิ่งใหม่ ๆ ล้มเหลว และประสบความสำเร็จ เมื่อคุณยอมรับแนวคิดที่ว่าคุณเป็นคำกริยา คุณจะทำให้ตัวเองเคลื่อนไหวอยู่เสมอ คุณมีอิสระที่จะตามหาความอยากรู้อยากเห็น ไล่ตามความหลงใหล และสร้างตัวเองขึ้นใหม่ได้ทุกเมื่อ นี่คือกรอบความคิดที่ส่งเสริมการเติบโตและการปรับตัว เพราะมันยอมรับว่าคุณไม่ได้ถูกผูกติดกับเส้นทางหรือตัวตนเดียว
ความลื่นไหลนี้เองที่ทำให้ชีวิตน่าตื่นเต้นและเต็มไปด้วยความเป็นไปได้ เมื่อคุณไม่ถูกจำกัดด้วยป้ายกำกับ คุณจะอนุญาตให้ตัวเองพัฒนา ค้นพบแง่มุมใหม่ ๆ ของตัวเอง และโอบรับสิ่งที่ไม่รู้ นั่นคือที่ที่อิสรภาพที่แท้จริงอยู่ ไม่ใช่การเป็นสิ่งที่ตายตัว แต่เป็นการกระทำที่ต่อเนื่องของการ “กำลังเป็น”
โดย Conscious Souls แปลและเรียบเรียง Jit Oneness
